Bir problemi çözmeye veya daha karmaşık işlemleri gerçekleştirmeye çalışan bir yapay zekanın binlerce bilgisayarda paralel olarak çalışması gerekebilir. Bu, neredeyse üç nükleer santralin bir saat içinde ürettiği enerji miktarına eşittir.
Purdue Üniversitesi’nden bir mühendis ekibi, şu anda yazılım platformlarında çalışan bir yapay zeka türünü kullanarak kendi kendine yetebilen donanımlar oluşturmayı başardılar. Özelliklerini donanımlar ve yazılımlar arasında paylaşmak, otonom araçlar veya ilaç keşifi gibi daha gelişmiş uygulamalarda yapay zeka kullanmak için gereken enerji ihtiyacını karşılayabileceği düşünülmektedir.
Malzeme bilimi profesörü olan Shriram Ramanathan, “Yapay zekalar, zorlukların çoğunu üstleniyor. Yazılımda olanlara ek olarak devre bileşenlerine bilgi ekleyebiliyorsanız, bugün yapılamayan şeyler de yapabilirsiniz” diye aktarıyor.
Ancak yapay zeka özellikleri ile donatılmış donanım geliştirme çalışmaları hala erken araştırma aşamasında. Araştırmacılar yapay zekayı, potansiyel donanım parçaları olarak gösterdiler, ancak henüz yapay zekanın büyük enerji talebini karşılayamadılar.
“Yapay zeka günlük yaşamın büyük bir kısmına nüfuz ettiğinden, büyük enerji ihtiyaçları olan yazılıma çok fazla güvenmek sürdürülebilir değildir.” diye ekliyor Ramanathan.
Ramanathan’ın ekibi, oda sıcaklığında potansiyel bir donanımda yapay “ağaç benzeri” belleği tanıttılar. Ve bu çalışmanın sonuçları Nature Communications dergisinde yayınladılar. Geçmişte araştırmacılar bu tür bir belleği sadece elektronik cihazlar için çok düşük sıcaklıklarda donanımlarda gözlemleyebiliyorlardı.
Ramanathan’ın ekibinin geliştirdiği donanım, sözde kuantum malzemeden yapılmaktadır. Bu malzemelerin klasik fizikle izah edilemeyecek özellikler gösterdiği bilinmektedir. Ramanathan’ın ekibi bu materyalleri ve bunların elektronikteki problemleri çözmek için nasıl kullanılabileceğini daha iyi anlamak için çalışıyor.
Fikirlerinin temeli, insan beyninin bilgiyi nasıl kategorilere ayırdığı ve kararlar vermesinden ilham alıyor.
Ekip, neodimyum nikel oksit adı verilen bir kuantum malzemeye bir proton ekledi. Malzemeye elektrik darbesi uygulanmasının proton etrafında hareket oluşturduğunu keşfettiler. Protonun her yeni konumu, bellek durumu adı verilen bir bilgi depolama yeri oluşturan farklı bir direnç durumu oluşturur. Birden fazla elektrik darbesi, bellek durumlarından oluşan bir dal oluşturur.
Ramanathan, bu keşifleriyle “Kuantum mekanik etkilerden yararlanarak malzemede binlerce bellek durumu oluşturabiliriz. Ve malzeme aynı kalır.” Dedi.
Bu malzemede bulunan özelliklerin simülasyonları ile ekip, malzemenin 0 ila 9 arasındaki sayıları öğrenebildiğini gösterdi. Sayıları öğrenme yeteneği yapay zekanın temel testi olması açısından bu önemli bir gelişmedir.
Bu ağaçların oda sıcaklığında bir malzemede gösterilmesi, donanımın görevleri yazılımdan yükleyebileceğini gösteren bir adım olarak görülmektedir. Bu keşif, yapay zeka için büyük ölçüde göz ardı edilen yeni sınırlar açmaktadır, çünkü bu tür zekanın elektronik donanıma uygulanması daha önceden yoktu. Materyal, insanların yapay zeka ile daha doğal bir şekilde iletişim kurmaları için bir yol oluşturmaya da yardımcı olabilir.
Zhang çalışmalarına yönelik “Protonlar aynı zamanda insanlardaki doğal bilgi taşıyıcılarıdır. Proton taşınmasıyla etkinleştirilen bir cihaz, sonunda bir beyin implantı gibi organizmalar ile doğrudan iletişim kurmak için anahtar bir bileşen olabilir.” şeklinde bir öngörü de sunmaktadır.
Yoruma kapalı.